Jutta (Guta)-Bonna Wigérides Limburg-Luksemburska (urodzona na zamku w Pradze, 20 maja 1315 roku, zmarła w Opactwie Maubuisson, 11 września 1349 roku) herb
Córka Jana I "Ślepego" Wigérides Limburg-Luksemburg, króla Czech, tytularnego króla Polski i Elżbiety Przemyślid, córki Wacława II Przemyślid, króla Czech i Polski.
Księżna Normandii od 28 lipca 1332 roku do 11 września 1349 roku.
28 marca 1332 roku w Mélun poślubiła Jana II (I) "Dobrego" Robertyng-Capet-Valois (urodzony na zamku Gué-de-Mauny, Le Mans, 26 kwietnia 1319 roku, zmarł w Londynie, 8 kwietnia 1364 roku), hrabiego Andegawenii i du Maine, księcia Normandii i para Francji, hrabia Poitiers, księcia Gujenny.
W momencie narodzin, otrzymał czeskie imię Jitka (Judyta). W zachodnich źródłach wymieniana jako Judith lub Jutta (Guta). We Francji zwana była Boną.
Była wnuczką cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Henryka VII, starsza siostra czeskiego księcia Wacława, który został później, cesarzem rzymski Karolem IV.
W drugiej połowie 1315 roku została zaręczona z spadkobiercę tronu polskiego, przyszłym królem Polski Kazimierza III, ale w 1318 lub 1319 roku (1322?) roku zaręczyny zostały zerwane.
W kontekście wojskowego i politycznego zbliżenia Jana Luksemburskiego z królem Francji Filipa VI, pod koniec 1320 roku - na początku 1330 roku, zawarto projekt małżeńki Jitki z dziedzicem tronu francuskiego, księciem Janem, który miał w tym nosił tytuł księcia Normandii, hrabiego Andegawenii i Miane. Początkowo Jan miał poślubić siostrę króla Anglii, Edwarda II - Eleonory Woodstock, która miała wnieść w posagu ziemie w Guienne. Jednak król francuski ostatecznie zmienił zdanie i dokonał wyboru na rzecz swojego nowego sojusznika w Czechach.
Bonna w posagu wniosła 120.000 florenów. Tuż przed ślubem, czeskiej imie panny młodej zostało zmienione na Bonna (fr. Bonna, dosłownie - dobry). W europejskiej historiografii oznaczała również w języku łacińskim jako Bona (łac. Bona).
W Mellun (fr. Mélun, w południowo-wschodnich przedmieściach Paryża) 28 marca 1332 roku (wedle innych opracowań 16 lub 28 sierpnia 1332 roku), w miejscowej katedrze Notre Dame w obecności około 6000 osób Bonna poślubiła Jan (Jehan), królewicz francuski, książę Normandii, hrabia Andegawenii, książę Gujenny, król Francji jako Jan II zwanego Dobrym. Bona miała wówczas 17 lat, a jej małżonek - 13. Uroczystości nadano specjalny zakres (trwało dwa miesiące) z uwagi na fakt, że wkrótce po ślubie, Jan został pasowany na rycerza. Mieli razem 11 dzieci:
Blanca (urodzona i zmarła w 1336 roku),
Katarzyna (urodzona i zmarła w 1338 roku),
Karol V "Mądry" (urodzony 21 stycznia 1338 roku, zmarł 16 września 1380 roku), król Francji, po nim potomstwo,
Ludwik I (urodzony 23 lipca 1339 roku, zmarł 22 września 1384 roku), książę Andegawenii, po nim potomstwo,
Jan "Wspaniały" (urodzony 30 listopada 1340 roku, zmarł 15 czerwca 1416 roku), książę de Berry, po nim potomstwo,
Filip II "Śmiały" (urodzony 17 stycznia 1342 roku, zmarł 27 kwietnia 1404 roku), książę Burgundii, po nim potomstwo,
syn (zmarł jako dziecko),
Joanna (urodzona 24 czerwca 1343 roku, zmarła 3 listopada 1373 roku), żona: Karola II "Złego" (urodzony 10 października 1332 roku, zmarł 1 stycznia 1387 roku), króla Nawarry,
Maria (urodzona 12 września 1344 roku, zmarła w październiku 1404 roku), poślubiła Roberta I (urodzony 18 listopada 1344 roku, zmarł 12 kwietnia 1411 roku), księcia Bar,
Agnieszka (urodzona w 1345 roku, zmarła w 1349 roku),
Małgorzata (urodzona w 1347 roku, zmarła w 1352 roku),
Izabela (urodzona 1 października 1348 roku, zmarła 11 września 1372 roku), poślubiła Jean-Galéasa Viscontiego (urodzony 16 października 1351 roku, zmarł 3 września 1402 roku), księcia Mediolanu.
Bonn była patronką sztuki. Ulubionym księżnej był w szczególności poeta i kompozytor Guillaume de Machaut (fr. Guillaume de Machaut), były sekretarz ojca.
Zmarła w 1349 roku na dżumę podczas pandemii, znanej jako "czarnej śmierci" w Opactwie Maubuisson, nie doczekawszy wstąpienia małżonka na francuski tron i gdzie został pochowana. Sześć miesięcy po śmierci Bonny, w lutym 1350 roku, Jan ożenił się ponownie z Joanną I, córki hrabiego Guillaume XII, hrabiego Owernii , która we wrześniu 1350 roku, został koronowana na królową Francji.
Po kilku latach Bonna została wymieniona w "oskarżeniu przeciwko Robert Le Coca, Laonskiego biskupa". Zgodnie z pkt 18 tego dokumentu, biskup Laonsky "z powodu straszliwej nienawiści do króla [Jan]", stwierdził on, między innymi, że ten ostatni "zabił swoją żonę". Historycy nie mają powodu, by wątpić iż Bonna umarła śmiercią naturalną, a relacje między mężem i żoną podobno były dobre. Po śmierci żony, w listopadzie 1350 roku, Jan nakazał egzekucję bez procesu, konstabla Raoul de Brienne, który był posądzony o jego romansie z Bonną.
Żródła:
Bonna Luksemburska w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Bonna Luksemburska w "Wikipedia"
"CZ. III. RÓŻNE DYNASTIE (XIV-XVI W.)" - autor: Jarczewski Przemysław
05-10-2020
04-10-2020
01-12-2019